Żywice syntetyczne
Wywiad z dr Wiesławem Tarnawskim, technologiem z LERG S.A. na temat projektu „Opracowanie nowoczesnej grupy polioli poliestrowych o podwyższonej ognioodporności będącej efektem zwiększonej zawartości struktur tereftalowych pochodzących z recyklatu poli (terefralanu etylenu) tzw. rPET”.
Skąd pomysł na zajęcie się właśnie żywicami syntetycznymi?
– To kontynuacja – produkcja żywic rozpoczęła się jeszcze przed II wojną i jest ciągle rozwijana. Technologie przeszły zmiany generacyjne – ale istota technologii „synteza żywic” trwa do dzisiaj.
Co było największą inspiracją do zajęcia się projektem?
– Od lat 60-tych prowadzona jest synteza nienasyconych żywic poliestrowych, produkty stosowane są głównie do produkcji laminatów poliestrowo szklanych do budowy wielkogabarytowych elementów: jachtów, karoserii samochodowych rur do transportu wody i ściekowych itp. Pomysł aby rozwinąć całkiem nowy kierunek – tj. synteza polioli do poliuretanów jest konsekwencją podobieństwa procesowego produkcji polioli do produkcji nienasyconych żywic poliestrowych. Możliwość prowadzenia próbnych syntez na tej samej instalacji – zastosowanie podobnych surowców, podobne parametry procesu – ciśnienie, temperatura. To było duże ułatwienie.
W projekcie mowa o produkcji polioli poliestrowych, jak można je zdefiniować dla przeciętnego Kowalskiego?
– Najlepiej przez zastosowanie tych produktów. Prawie każdy spotkał się z piankami poliuretanowymi do uszczelniania okien, klejenia – itp. W tych produktach jednym ze składników jest właśnie poliol stanowi on około 50% a drugi to izocyjanian. Podczas aplikacji następuje reakcja polioli z izocyjanianem i tworzy się pianka poliuretanowa – to tak w skrócie.
Czy spoglądanie w kierunku problemów technologicznych jest fundamentalne?
– Jak najbardziej, należało rozwiązać problem zastosowania recyklatu pet zarówno do żywic poliestrowych jak i do polioli. Wymagało to przebudowy receptur tak, aby nie zmienić właściwości nienasyconych żywic poliestrowych i jednocześnie produkować na innej – nowej instalacji poliole do poliuretanów.
Dziękujemy za rozmowę.
Sebastian Wach